ஏன் ஒப்பாரி வைக்கிறேர்கள் அமேரிக்க அடிவருடிகளே??!!!!

சிறிது நாட்களுக்கு முன்புதான் முத்தமிழ் குழமத்தில் பொதுவுடமை முன்னணி தோல்வியடைந்து ஓடிவிட்டதாக புரளி கிளப்பினார் திரு டாலர் செல்வன். அந்த சமயத்தில் உண்மை நிலை வேறு என்று கூறி நான் கூட ஒரு பின்னூட்டமிட்டிருந்தேன். இப்பொழுது உண்மையிலேயே அங்கு ஏகாதிபத்திய முகாம் தோல்வியைடையும் நிலையில் உள்ளது. அவர்களின் ஒரே வாதமான இந்தியாவில் வறுமை குறைந்து வருகிறது என்பதும் முற்று முதலாக நொறுக்கப்பட்டுவிட்டது. கீழே முத்தமிழ் குழமத்தில் நான் வைத்த வாதத்தை இங்கு சில மாற்றங்களுடன் தருகிறேன். தகவல்களிலோ அல்லது சொல்ல வந்த கருத்துக்களிலோ மாற்றம் செய்யப்படவில்லை. அங்கு அவசரமாக அடித்தது, இங்கு கொஞ்சம் நிதானமாக presentationயை மட்டும் மாற்றி உட் தலைப்புகளுடன் தருகீறேன்

********************


//////////////
நான் சொன்னது:

இப்பொழுதும் 60% தற்க்கும் மேற்ப்பட்ட மக்களின் GDP குறைந்து கொண்டே வருகிறதே. பிறகு எப்படி மக்கள் முன்னேறி விட்டார்கள் என்று சொல்ல முடியும். மேலும், விவசாய இடுபொருள் விலை பல மடங்கு உயர்ந்துள்ளதே(100 மடங்கு அல்லது 200 மடங்கு) பிறகு எப்படி அவர்களின் வாழ்க்கை முன்னேறியிருக்கும். இதே சமயத்தில் அவர்களிடமிருந்து கொள்முதல் செய்யும் விலை பாதியாக குறைந்துள்ளது.

செல்வன் சொன்னார்:

வறுமைக்கோட்டுக்கு கீழே இருக்கும் மக்களின் எண்ணிக்கை குறைந்துகொண்டே வரும்போது எப்படி அவர்கள் வருமானம் குறைகிறது என்று சொல்ல முடியும்? விவசாயிகள் வருமானம் குறையவில்லை,அதிகரித்தது.அதே சமயம் மற்ர துறையினரின் வருமானம் விவசாயிகளை விட அதிகமடங்கு அதிகரித்துள்லது.கம்ப்யூட்டர் தொழிலாளி விவசாயை விட அதிகம் தான் சம்பாதிப்பான்.அதனால் விவசாயி ஏழையாவதில்லை.விவசாயிக்கும் வருமானம் அதிகரிக்கும்,ஆனால் கம்ப்யூட்டர் தொழிலாளியை விட குறைவாக அதிகரிக்கும்
//////////////

உண்மை நிலை, செல்வனின் புள்ளி விவரத்துக்குள்ளேயே:

இந்த இடத்தில்தான் அரசாங்கத்தின் ஆளும் வர்க்கத்தின் புள்ளி விவரம் முரன்படுவதையும், அதிலிருந்து பெறும் உண்மைகளையும் நாம் கவனிக்க வேண்டும்.

அதாவது, விவசாய இடுபொருள் வளர்ச்சி 100 அல்லது 200 மடங்கு உயர்ந்துள்ளது என்பது அரசாங்க புள்ளிவிவரம், வெறு சில NGO க்களின் புள்ளி விவரங்கள், இவற்றைத் தவிர்த்து நேரடியாக விவசாயிகள் பார்க்கும் விசயம் ஆகியன இதை உறுதிப்படுத்துகிறது(செல்வன் உங்களுக்கு சந்தேகமிருந்தால் வலையில் தேடவும் அல்லது sree என்ற பெயரில் எழுதும் விவசாயியிடம் நேரடியாக கேட்டு பொருட்களின் விலை ஆண்டு வாரியாக எப்படி உயர்ந்துள்ளது என்று பார்க்கவும்).

இதே நேரத்தில் விவசாய பொருட்களை விவசாயிகளிடமிருந்து கொள்முதல் செய்யும் விலை இரு மடங்கு குறைந்துள்ளது. இதே நேரத்தில் விலைவாசி மிக அதிகமாகியுள்ளது. முந்தைய எந்த வருடங்களையும் விட அதிகமாக, உயர்ந்துள்ளது. ஆக, இப்படி இந்தியாவின் 60% மேற்ப்பட்ட விவசாயிகளின் வாழ்க்கை பல பக்கங்களீலிருந்தும் தாக்குதலுக்காளாகி உள்ளது.

ஏற்கனவே டாலர் செல்வன் குறீப்பிட்டிருந்த விவசாய வீடுகளின் ஆண்டு வருமானம் உயர்ந்துள்ளது எனும் கணக்கு ஒரு டுபாக்கூர் என்பதை கூறியுள்ளேன். அதை மீண்டும் கூறுகிறேன். விவசாயியின் வருமான உயர்வுக்கும் அதே காலகட்டத்தில் விலைவாசி, விவசாய இடுபொருள் உயர்வையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால் அவனது வாழ்க்கைத் தரம் தாழ்ந்து போயுள்ளதுதான் தெரிகிறது. அதாவது அவனது வருமான உயர்வு என்பது, அவனது வாழ்க்கை செலவினங்கள் உயர்ந்ததுடன் ஒப்பிட்டால் நெகட்டிவ்வின் செல்லும் என்பதுதான் இதன் அர்த்தம்.

அப்படியில்லையென்றால் ஏன் தற்கொலை நடக்கிறது என்பதை, அதுவும் நாடு முழுவதும் எல்லா இடங்களிலும், என்பதை செல்வன் விளக்கிக் கூறவேண்டியுள்ளது.



விவசாயியின் தாழ்வும், இந்தியாவின் போலி முதலாளித்துவ வளர்ச்சி எனும் கான்சர் திட்டுக்களும்:

இதே நேரத்தில் உத்திரவாதமான வேலையின்றி நகரத்தில் அமைப்பு சார்ந்த தொழிலாளர் வர்க்கத்தின் வாழ்க்கைத் தரமும் சரிகிறது(எ-கா, அசோக் லேலாண்ட் - இங்கு உற்பத்தி பல மடங்கு அதிகரித்துள்ளது ஆனால் அதே நேரத்தில் நிரந்தர ஊழியர்கள் பல மடங்கு குறைக்கப்பட்டு, காண்ட்ராக்ட் தொழிலாளர்கள் அதிகப்படுத்தப்பட்டுள்ளனர். அதுவும் குறைந்த எண்ணீக்கையில். ஆக உற்பத்தி அதிகரித்துள்ளது ஆனால் தொழிலாளர் எண்ணிக்கை குறைந்துள்ளது). இதே நேரத்தில் சிறு தொழில், சில்லறை வணிகம் போன்ற அதிக வேலை வாய்ப்பு தரும்(விவசாயத்தை அடுத்து) துறைகள் வீழ்ந்து வருகின்றன.

இதே நேரத்தில், உதிரிப் பாட்டாளி எனும் அமைப்பு சார தொழிலாளர்கள் மிக மிக மிக அதிகமாக உருவாகி வருகிறார்கள். இவர்களுக்கு எந்த ஒரு அடிப்படை உரிமைகளும் கிடையாது(கட்டிடத் தொழிலாளர்கள், ஆட்டோ , கால் டாக்ஸி, நகர சுத்திகரிப்பு(onyx etc), securities, மற்ற பிற சேவை வழங்கும் துறைகளில்). இவர்களீன் சம்பளம் அதலபாதாளம், எந்த உரிமைகளும் சலுகைகளும் கிடையாது.

இதே நேரத்தில் மிக குறைவான சதவீதமுள்ள ஒரு வர்க்கம்(தகவல் தொழில் நுட்ப தொழிலாளர்கள் போன்று) உருவாக்கும் மூலதன சுழற்ச்சி விலைவாசியை ஊதிப் பெருக்குகிறது. இதே நேரத்தில் அடிப்படை தேவைகளான மருத்துவ வசதி, தண்ணீர், மின்சாரம், போக்குவரத்து ஆகியவை சாதரண ஏழை மக்களின் கைகளிலிருந்து நழுவிச் செல்கிறது(விலை உயர்வு, செய்ற்கையாக உருவாக்கப்படும் தட்டுப்பாடுகள்-மருத்துவம், கல்வி). இதேல்லாம் யாராலும் மறுக்க இயலாத உண்மைகள். வேண்டுமானால் செல்வன் மறுத்துக் கொள்ளட்டும்.



ஆளும் வர்க்கத்தின் தகவல்களை எடை போடும் முறை:

ஆக, செல்வன். நீங்கள் வேண்டுமானால் ஆளும் வர்க்கத்தின் புள்ளி விவரங்கள் எப்பொழுதுமே சரியாக இருக்கும் என்று நம்பிக் கொள்ளுங்கள்.
ஆனால் நாங்கள் சந்தேகப்படுவோம், மார்க்ஸையும் கூட சந்தேகப்படுவோம், ஒவ்வொரு முறையும் நடைமுறையோடும், பல்வேறு புள்ளிவிவ்ரங்களோடும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தே முடிவுக்கு வருவோம்.

உங்களது ஆளும் வர்க்கத்தின் புள்ளி விவரங்களிலேயே உள்ள முரன்பாடுகளிலிடுந்துதான் அவர்களை அம்பலப்படுத்த வேண்டியுள்ளது. அத்துடன் யாதர்த்தில் உள்ள உண்மைகளைப் பொருத்திப் பார்த்துத்தான் முடிவுக்கு வரவெண்டியுள்ளது. அந்த உண்மை நாங்கள் சொல்லும் விசயமாகவே உள்ளது.

நிற்க,



புள்ளி விவர கணக்குகள் சொல்லும் சில சுலபமான உண்மைகள்:

நானும் கூட சில சுலபமான புள்ளிவிவர கணக்குகளைப் போடுகிறேன்,

**//5. Average earning of an Indian - US$ 440 per year or about (This is based on a GDP of US$ 440 billion and 1 billion people) Rs. 1,727// **

1727 ரூபாய் என்னத்துக்கு காணும் என்று சொல்லுங்கள்?


***/// The World Bank's definition of the poverty line**, for under developed countries, like India, is US$ 1/day/person or US $365 per year. As per this definition, more than 75% of all Indians are, probably, below the poverty line! ///***


அரசு புள்ளி விவரத்தின் படி நகரங்களில் ஒரு மாதத்துக்கு 269 ரூபாய்க்கு மேல் இருந்தால், அதாவது ஒரு நாளைக்கு 10 ரூபாய் கம்மியாக சம்பாதித்தால் போதுமாம் வறுமை கோட்டுக்கு மேல் உள்ளதாக அர்த்தமாம். இந்த கணக்குப் படி பிச்சைக்காரன் கூட இந்தியாவில் வறுமைக் கோட்டிற்க்கு மேல் உள்ளவந்தான். இதே விசயம் கிராமப் புறங்களில் 276 ரூபாய்.

எந்த அடிப்படையில் வறுமைக் கோடு என்பதை அரசு தீர்மானிக்கிறது என்பது ஒரு முரன் நகைச்சுவையான விசயமாக உள்ளது. முரன் ஏனெனில் அது பெரும்பான்மை மக்களின் வாழ்க்கை துயரத்தை மறைப்பதால்.

ஏற்கனவே சுட்டிக் காட்டியது போல கல்வி, மருத்துவம் போன்ற அத்தியாவாசிய தேவைகள் சுருங்கிவரும் பொழுது எப்படி மக்களின் வாழ்க்கைத் தரம் உயர்வதாக வெறும் முரன்பட்ட அரசின் புள்ளி விவரங்களின் அடிப்படையில் முடிவெடுப்பது? அதுவும் செல்வனுக்கு சாதகமாக தோன்றும் அரசு புள்ளிவிவ்ரமும் கூட போலி என்பது போல இருக்கும் பொழுது.


இங்கே திரும்பவும் நிற்க.....

*************XXXXX*************

வறுமை குறைகிறது எனும் புள்ளி விவரம் உண்மையா?:

Poverty in India : Myth and Reality; Definition and Identification; Critical Evaluation/Ratnakar Gedam. 1995

இந்த மேற்சொன்ன புக்குல என்ன சொல்றாங்கன்னா, இந்தியாவில் வறுமைக் கோடு பற்றிய வரையறை தவறு அதனால் வறுமைக் கோட்டை தாண்டிய மக்களின் எண்ணிக்கை over estimation. அப்படின்னு சொல்றாராம். இது யாரும் கம்யுனிஸ்டு எழுதிய புத்தகமல்ல.(இந்த புத்தக விவரம் கூகுள் சேர்ச்சில் கிடைத்தது).

நான் ஏற்கனவே இது குறித்து குறிப்பிட்டிருந்தேன். அதாவது இந்தியாவில் வறுமைக் கோடு பற்றிய வரையறை மாற்றப்பட்டு போலியான கணக்குகள் கொடுக்கப்படுவதாக. இது குறித்து செல்வன் கருத்துச் சொல்லாமல் நழுவினார். மேலும் அந்த சமயத்தில் இது குறித்தான தெளிவான தரவுகள் எதுவும் என்னிடம் இல்லாததால் மேற்கொண்டு பேசாமல் இருந்து விட்டேன். இன்னோருவர் செல்வனிடம் வறுமைக் கோடு வரையறை என்ன என்று கேள்வி எழுப்பியிருந்தார். அதற்க்கும் செல்வன் பதில் சொல்லவில்லை.


வறுமை குறைகிறது எனும் புள்ளி விவரம் உடையும் இடம்:

இந்த இடத்தில் செல்வனின் அனைத்து வாதங்களும் அம்பலப்பட்டு வெறுமனே வறுமைக் கோட்டுக்குக் கீழே உள்ளவர்களின் எண்ணிக்கை குறைந்துள்ளது என்ற வாதத்தில் மட்டுமே ஏகாதிபத்திய சுரண்டல் பொருளாதாரத்தின் புனித பிம்பத்தை கட்டிக் காப்பதில் வந்து நிற்கிறது(அதுவும் பெரிய அளவில் கிடையாது).

இங்கு வறுமைக் கோடு என்பதற்க்கு அரசு என்ன விளக்கம் சொல்கீறது என்ற விசயத்தை சேர்த்துப் பேசினால் அது எவ்வளவு பெரிய மோசடியாக இருக்கீறது என்று தெரியவரும்.

பின்வரும் சுட்டியில் உள்ள கட்டுரை மற்றும் அரசு வறுமைக் கோடு விளக்கத்தைப் பார்த்து பரிசீலித்து எழுதுகிறேன். http://www.indiatogether.org/2006/mar/ddz-povline.htm


**//"The official estimates of the poverty line are based on a norm of 2400 calories per capita per day for rural areas and 2100 per capita per day for urban areas." This goes back to the 1970s; at that time, we decided to measure poverty levels by considering a minimum nutritional level. More accurately, the measure was the amount of money required to buy food equivalent to this nutritional level. If you earned more than this amount, you were above the poverty line. //**


அதாவது 2400 கலோரி சத்துள்ள உணவு வாங்கும் அளவு சம்பாதித்தால் போதுமாம் அவர் வறுமைக் கோட்டிற்க்கு மேலுள்ளவர். அதாவது 2004-ல் இந்த அளவு ஒரு மாதத்திற்க்கு 540 ரூபாய்(இது inflation ரேட்டை வைத்து கணக்கிடப்பட்டது. அரசு புள்ளிவிவரம் இல்லை என்று அந்த கட்டுரையாளர் கூறுகிறார்).

ஒரு பாத்திரம் தேய்க்கும் பெண் கூட இதைவிட பல மடங்கு அதிகமாக சம்பாதிப்பார் என்பதும், அவரது குடும்பமும் கூட வறுமையான குடும்பம் என்பதும், ஆனால் அரசு புள்ளிவிவரப்படி அவர் வறுமைக் கோட்டிற்க்கு கீழ் வரமாட்டார் என்பதும். ஆக, இவையனைத்தும் அரசின் இந்த போலியான வரையறையை அம்பலப்படுத்த போதுமான விசயங்கள்.

ஏகாதிபத்திய ஆதரவு முன்ணனி அந்த பாத்திரம் கழுவும், தனது பிள்ளைகளை படிக்க வைக்க வழியின்றி வேலைக்கு அனுப்பும், அந்தப் பெண்ணைக் கூட வறுமைக் கோட்டிற்க்கு மேல் உள்ளவர் என்று சொல்லும் சாத்தியக்கூறுகள் அதிகமுள்ளது.

ஒரு கணக்குக்கு பாருங்கள்: பொருளாதாரத்தின் கீழ்த் தட்டில் உள்ள மக்கள் தங்களது வருமானத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கை உணவுக்கு செல்வழிப்பதாகக் கொண்டால், இந்த 540-யை உணவுக்கு செலவழிக்க அவர்கள் 1620 ருபாய் சம்பாதிக்க வேண்டும். அப்படிப் பட்டவர்கள் இது வரை எத்தனை சதவீதம் என்றும் அவர்களின் எண்ணிக்கை குறைந்துள்ளதா என்பதையும் செல்வன் கணக்கிட்டுத் தரட்டும்.

ஆக, ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஏற்ப்படும் விலைவாசி உயர்வு, மற்ற அத்தியாவசிய தேவைகளான இருப்பிடம், உடை, கல்வி, மருத்துவம், போக்குவரத்து இவற்றின் விலை உயர்வு தட்டுப்பாடு, இவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டு வறுமைக் கோடு தீர்மாணிக்கப்படவில்லை. பிறகு எப்படி இந்த தகவல் சரியானதாக இருக்கும்.

இவர்களின் வாதத்திற்க்கே வந்தால் கூட 1977 லிருந்து 1987 வரையான வருட்ங்களில்தான் வறுமை மிக கடுமையாக குறைந்துள்ளது(அந்த போலி வரையறைப்படி). உறுதியாக இந்த வருடங்களில் உலகமய, தாராளமய கொள்கைகள் இந்தியாவுக்குள் வரவில்லை. ஆக இந்த புள்ளிவிவரம் உண்மை என்று ஒரு பேச்சுக்கு எடுத்துக் கொண்டால் கூட அது அவர்களின் பொருளாதர திட்டத்திற்க்கு ஆதரவாக இல்லை. இதில் ப்ளானிங் கமிசன் 19% வறுமைக் கோடுக்கு கீழே என்கிறது, தேசிய கண்க்கிட்டு நிறுவனம்(NSS) 36 % என்கிறது.

ஆக , இவர்களின் விளக்கமும், புள்ளிவிவ்ரமும் உரிக்க உரிக்க வெங்காயம் கதைதான். அதாவது ஒன்னுமில்ல. அப்புறம் அதில் விவாதம் செய்ய என்ன இருக்கீறது.

வேண்டுமானல், இந்த ஏகாதிபத்திய அமெரிக்க அடிவருடி குழுக்கள் ஒன்று செய்யட்டும், இந்தியாவில் வறுமைக் கோடு என்பதன் விளக்கத்தை சரியாக திருத்தி, இன்னொமொரு கணக்கெடுப்பு நடத்தி புள்ளி விவரத்தை வைக்கட்டும் அப்புறம் வாதாடலாம்.

விசயம் மீண்டும் நான் சொன்னதுதான், அதாவது, ஆளும் வர்க்கம் தனது கௌரவத்திற்க்காக சில புள்ளிவிவரங்களை தரும் ஆனால் அதே ஆளூம் ர்க்கம் தனக்குள் உள்ள போட்டி பொறாமையால் தரும் புள்ளிவிவ்ரங்களும் வெளிவரும், இது தவிர்த்து ந்டைமுறையிலும் நாம் விசயங்களைப் பார்க்கிறோம். இவற்றின் அடிப்படையில்தான் முடிவுக்கு வரவேண்டியுள்ளது.


இவர் கொடுக்கும் அரசு புள்ளி விவ்ரம் அதே அரசு கொடுக்கும் மற்ற புள்ளிவிவரங்களுடன் முரன்படுகிறது என்ற அம்சத்திலும் தோல்வியுறுகிறது. இவர் கொடுக்கும் புள்ளி விவரமே சரியான வரையறைகளைக் கணக்கில் கொண்டு எடுக்கப்படவில்லை என்ற அம்சத்திலும் தோல்வியடைகிறது.

அப்புறம் என்னதான் சொல்லவருகிறேர்கள்?......

ஏன் ஒப்பாரி வைக்கிறேர்கள் அமேரிக்க அடிவருடிகளே??!!!!

அசுரன்.

******************

Related Article:
#1) கம்யுனிச அவதூறு பதில் -1
#2) டோண்டுவின் போலித்தனம் - கம்யுனிசம்